Czym jest płaskostopie dziecięce?

Niektórzy lekarze uważają, że płaskostopia dziecięcego nie należy leczyć i że dziecko samo wróci do „normalnych” stóp, gdy stanie się dorosłe

Istnieje inna grupa lekarzy, którzy twierdzą, że lepiej leczyć płaskostopie wcześniej niż później. Całe ciało spoczywa na kostce i kościach piętowych. Ich ustawienie i stabilność decydują o tym, czy stopa jest stabilna i ustawiona, czy niestabilna i źle ustawiona. Kość skokowa (kość skokowa) powinna znajdować się na szczycie kości piętowej (kości piętowej). Pomiędzy tymi dwiema kośćmi znajduje się naturalnie występująca przestrzeń zwana zatoką stępu. Kanał zatoki stępu powinien zawsze pozostawać w pozycji otwartej, jak wskazuje strzałka na rysunku po prawej stronie. Przemieszczenie kości skokowej to powszechna przypadłość. Nie można jej nabyć z wiekiem. To coś, z czym się rodzimy. Może wystąpić za każdym razem, gdy obciążamy stopę. Ciężar ciała powoduje, że kość skokowa przemieszcza się z normalnego położenia, przesuwa się do przodu i pochyla się w dół. Istnieją dwa rodzaje przemieszczenia kości skokowej — elastyczne i sztywne. Nie ma dowodów medycznych na to, że częściowo zwichnięta kość skokowa (niewłaściwie ustawiona stopa) skoryguje się sama. Oznacza to, że dziecko, które rodzi się z niewspółosiowymi stopami, nie „wyrośnie” z tego stanu. W rzeczywistości jest odwrotnie. Niewspółosiowa stopa nie poprawi się, pogorszy się. Dzieje się tak, ponieważ nadmierne siły wynikające z codziennego ruchu (stania, chodzenia, biegania itp.) nadal wypychają kość skokową z właściwego ustawienia. Więzadła, ścięgna i mięśnie w stopie nie mogą się naprężyć, aby wyrównać i ustabilizować kość skokową.