Ból pięty – „zapalenie powięzi” u dorosłych/podeszwy
Istnieje bardzo bolesny stan, który pojawia się znikąd i atakuje wewnętrzną dolną część pięty.
Znakiem rozpoznawczym tego schorzenia jest brak bólu, gdy nie stoisz na stopie, oraz ból, gdy po raz pierwszy wstajesz lub zaczynasz chodzić. Ból ten pojawia się na przykład podczas wstawania rano z łóżka lub po pewnym czasie bez ruchu. Na początku ból nie trwa długo, ale w miarę postępu procesu chorobowego ból staje się coraz dłuższy.
Może to być bardzo frustrujący i niekończący się stan. Szybkie wyszukiwanie w Internecie powie Ci, że ustąpienie bólu może zająć rok lub dłużej. Niektóre strony radzą, aby po prostu „przeczekać”. Ale czy to ma jakiś sens? Chcesz kuleć z bólu nawet przez rok lub dłużej? Czy zdają sobie sprawę nie tylko z negatywnego wpływu na poziom aktywności, ale co to znaczy żyć w ciągłym bólu? Świadomość, że odczujesz ostry, przeszywający ból w wewnętrznej pięcie, kiedy po raz pierwszy wstaniesz z łóżka lub kiedy wysiądziesz z samochodu po powrocie do domu, ma ogromny negatywny wpływ na zdrowie psychiczne.
Spektrum metod leczenia bólu pięt jest bardzo szerokie. Istnieje wiele form konserwatywnych, niechirurgicznych opcji po nieco radykalnych operacjach. Niektórzy mogą znaleźć ulgę w tych metodach leczenia, ale większość osób cierpiących na przewlekły ból pięty wydaje się nigdy nie znaleźć długoterminowego rozwiązania, nawet po operacji pięty. Powodem, dla którego ból pięty był w przeszłości tak trudnym do „wyleczenia” schorzeniem, jest to, że chora tkanka powstała w wyniku istniejącej wcześniej deformacji ortopedycznej.
Ból jest sygnałem ostrzegawczym, że coś jest nie tak. Czujniki nerwowe zostały aktywowane jako alarm informujący o uszkodzeniu tkanki i wymagającym uwagi. Wyobraź sobie, że czujnik dymu wydaje najgłośniejszy dźwięk, jaki kiedykolwiek słyszałeś, ponieważ wykrył dym – pożar. Co się stanie, jeśli zignorujesz ogień i spróbujesz jedynie powstrzymać detektor przed wydawaniem irytującego dźwięku? Wkładasz zatyczki do uszu, poduszki na głowę, albo po prostu idziesz i przecinasz przewody do czujnika dymu. To mogłoby zatrzymać hałas, ale co było przyczyną dymu? Czy w domu był pożar? Zasadniczo tak się dzieje w przypadku leczenia bólu pięty. Większość uwagi skupia się na zmniejszeniu bólu, podczas gdy niewiele uwagi lub wcale nie skupia się na wyeliminowaniu podstawowej przyczyny bólu pięty.
Co to jest „zapalenie powięzi podeszwowej”?
Podeszwa to termin medyczny określający spód stopy. Powięź (wymawiane fa-she-ah) jest bardzo mocną, grubą tkanką przypominającą więzadło. Rozcięgno podeszwowe to mocny pas tkanek łączący dolną część pięty z kłębem stopy. Jego zadaniem jest wsparcie łuku stopy i lekkie usztywnienie kroku. Istnieje choroba tkanki powięzi, która niestety została nazwana „zapaleniem powięzi”. Powodem tego nieszczęścia jest to, że „zapalenie” na końcach oznacza problem zapalny. Lekarze traktowali to tak, jakby doszło do zapalenia powięzi. Jedynym problemem jest to, że analiza tkanek wykazała, że tak nie jest. Dzieje się raczej tak, że w tkance powięzi powstają mikropęknięcia, nieco przed przyczepem do kości piętowej.
Masz ból pięty?
Przeczytaj nasz e-book, aby dowiedzieć się więcej na temat zapalenia powięzi podeszwowej
Już dziś zdobądź bezpłatny przewodnik dla pacjenta dotyczący zapalenia powięzi podeszwowej!
Dlaczego w rozcięgnach podeszwowych powstają mikropęknięcia?
O tym, że tego rodzaju ból pięty wynika z wadliwej budowy stopy, wiemy już od dawna. Na tkankę powięzi podeszwowej działa nadmierne obciążenie. Istnieje wiele innych teorii na temat przyczyny bólu pięty. Jednym z największych mitów jest stara „ostroga piętowa”. Tak, ostroga piętowa może wyglądać dość boleśnie, ale ten mit został obalony już dawno temu. Wiele osób chodzi z największą ostrogą piętową, jaką kiedykolwiek widziałeś, ale nigdy nie odczuwały bólu pięty. Powodem wzrostu ostrogi jest to, że powięź naciąga wyściółkę kości piętowej. Ostroga jest formą kompensacji zmniejszającą obciążenie tkanki powięziowej. Ostroga skraca naciąg tkanki powięziowej.
Jakie jest źródło napięcia powięzi podeszwowej?
Istnieje tajemnica tego, co dokładnie powoduje napięcie powięzi podeszwowej. Wiele osób twierdziło, że jest to spowodowane płaskostopiem, jednak wiele osób cierpi na chroniczny ból pięt, ale ich podbicie wygląda normalnie. Większość lekarzy zgadza się, że nadmierna pronacja jest kluczowym czynnikiem, ale tak naprawdę nie rozumieją, co ją powoduje. Prawdziwą przyczyną powodującą nadmierne obciążenie rozcięgna podeszwowego jest częściowe zwichnięcie kości skokowej. Problem w tym, że lekarz zlecający prześwietlenie stopy pacjenta z bólem pięty sprawdza jedynie, czy nie doszło do złamania kości pięty. Sprawdzają także, czy występuje ostroga piętowa. Koncentrujemy się na dolnej części pięty, gdzie rozcięgno podeszwowe łączy się z piętą.Źródłem napięcia powięzi podeszwowej jest częściowe zwichnięcie kości skokowej na kości piętowej. Kość skokowa przemieszcza się w dół, do przodu i do wewnątrz, odpychając kości przodostopia od kości pięty.
Przyjrzyjmy się bliżej
Zobaczmy teraz, co dzieje się na zewnątrz stopy.
Zwichnięcie kości skokowej występuje od dzieciństwa. W ciągu 10 lat przeciętny człowiek wykona ponad 18 milionów kroków. Innymi słowy, powięź podeszwowa jest nadmiernie rozciągnięta 18 milionów razy. Przejdźmy szybko do dnia, w którym ktoś kończy 40. urodziny – w tym momencie przeciętny człowiek wykonuje ponad 72 miliony kroków. Zgadnij, w jakim średnim wieku pojawia się zapalenie powięzi podeszwowej? Tak, mają około czterdziestu lat.
Jaka jest najlepsza forma leczenia przewlekłego bólu pięty?
Główną przyczyną nadwyrężenia rozcięgna podeszwowego jest niestabilność kości skokowej. Rozsądne jest, aby przepisane leczenie obejmowało środek eliminujący lub zmniejszający obciążenie rozcięgna podeszwowego. Dziewięćdziesiąt dziewięć procent metod leczenia bólu pięty koncentruje się na objawach bólu pięty, a nie na jego przyczynie. Dlatego większość leczenia zachowawczego ma charakter tymczasowy. Tak, mogą być skuteczne przez krótki czas, ale problem polega na tym, że podstawowa przyczyna napięcia powięzi podeszwowej nadal występuje. Każdy wykonany krok powoduje większe obciążenie powięzi. Niestety, wiele osób zabiera się na salę operacyjną w celu odłączenia rozcięgna podeszwowego od kości piętowej i fasciotomii podeszwowej. Uważano, że ma to na celu wyeliminowanie bólu, ale nie zawsze tak jest. Wiele opublikowanych artykułów pokazuje, że pacjenci nadal odczuwają ból po operacji. Jeszcze gorsze są skutki przecięcia najpotężniejszego stabilizatora łuku. Nadal utrzymuje się niestabilność kości skokowej, wywierająca nacisk na stopę. Inne tkanki będą narażone na jeszcze większe obciążenie, szczególnie tylne ścięgno piszczelowe. W końcu stopa/łuk nadal się zapada, aż do całkowitego spłaszczenia. Najlepszym wyborem leczenia, jeśli istnieje, jest wewnętrzna stabilizacja kości kostki za pomocą HyProCure. Jest to JEDYNA opcja leczenia, która, jak udowodniono, zmniejsza obciążenie rozcięgna podeszwowego, jednocześnie umożliwiając naturalny ruch kości skokowej (DOI: 10.1053/j.jfas.2011.07.005). Naprężenie powięzi podeszwowej jest natychmiast eliminowane/zmniejszane i pozostaje nienaruszone. Miejmy nadzieję, że uszkodzone włókna zagoją się, a rozcięgno podeszwowe będzie mogło wznowić swoją pracę polegającą na stabilizacji łuku stopy. Zanim odłączysz powięź od pięty, sprawdź, czy jesteś kandydatem do HyProCure.